Vestmannaeyjar

Langtímaplön eru hreinlega óþarfi þegar fólk er í sumarfríi. Kvöld eitt ákváðum við að taka Herjólf til Vestmannaeyja næsta morgun og buðum með okkur mágkonu, syni hennar og tengdamömmu. Allir voru til í að stökkva af stað í dagsferð.

Keyrt var að Landeyjarhöfn árla morguns (m.v. sumarfrí), siglt í rúmanhálftíma og komum að höfn "í nýju landi". Það er eitthvað óendanlega heillandi við það að sigla útí eyju. Að safna eyjum er áhugamál - markmiðið er a.m.k. ein eyjaferð á sumri.

Miðlungurinn fékk kort þegar hann gekk frá borði og lét sem hann væri fararstjóri. Það er sjokkerandi hve létt þessi 5 ára gutti er lunkinn við að lesa útúr svona myndrænum leiðarvísum. Annars voru margir fararstjórar í þessari ferð... til að halda fjölskylderjum í lágmarki voru tveir gerðir að allsráðandi leiðangursstjórum.

Dagskráin var nokkurnvegin svona:

1. Hádegissnarl við Vinaminni (ljómandi fínt kaffihús og bakarí í miðbæ Vestmannaeyja)
2. Göngutúr að götunni (eintala við hæfi?) sem er grafin undir ösku eftir gosið í Helgafelli.
3. Sprang (sem var erfiðara en í minningunni)
4. Sundferð (sjúkt flott sundlaug)
5. Ís í brauðformi (möst eftir góðan sundsprett)
6. Siglt til "Íslands"
7. Kvöldmatur á ókræsilegum veitingastað á suðurlandi.

Það vakti athygli hve búsældarlegur og fallegur bærinn er í Heimaey. Veðrið var jafnframt barasta rugl-gott enda sólbrann ég... ekki að mikið þurfi til að það gerist en engu að síður "blys veður". 

Það sem hefði verið gaman að gera, hefði verið meiri tími, er að hjóla og að fara í siglingu um eyjuna... það gerum við bara næst.